Waarom heeft een plant water nodig?

Een plant heeft water nodig voor verschillende essentiële processen:

• Transport van voedingsstoffen: Water dient als transportmiddel voor mineralen en anorganische zouten die de plant uit de bodem opneemt. Deze stoffen worden via de houtvaten (xyleem) naar alle delen van de plant vervoerd. Dit wordt de anorganische sapstroom genoemd.
• Fotosynthese: Water is een cruciale grondstof voor fotosynthese. Tijdens dit proces produceert de plant met behulp van zonlicht glucose (suiker). Zonder water kan de plant geen glucose aanmaken en dus geen energie produceren.
• Stevigheid (turgor): Water vult de vacuolen in de plantencellen, waardoor er druk ontstaat tegen de celwand. Deze celdruk, ook wel turgor genoemd, zorgt ervoor dat de plant stevig blijft en niet verwelkt.
• Opbouw en herstel: De glucose die de plant produceert, wordt gebruikt voor de opbouw en het herstel van cellen en celstructuren, zoals celwanden.

Het is inderdaad gevaarlijk als de osmotische waarde in een blad te hoog wordt. Wanneer een blad veel glucose produceert tijdens de fotosynthese, neemt de concentratie van opgeloste stoffen (suikers) in de cellen toe, wat de osmotische waarde verhoogt.

Een te hoge osmotische waarde is niet wenselijk omdat:

1. Wateraantrekking: Een hoge osmotische waarde trekt veel water aan. Dit kan leiden tot een overmatige wateropname in de cellen, wat de interne balans verstoort en mogelijk schade kan veroorzaken.
2. Celbalans: Een overschot aan vrije suikers in de cel kan de normale fysiologische processen verstoren.

Om dit gevaar te voorkomen, zet de plant de geproduceerde glucose snel om in zetmeel. Zetmeel is een polysaccharide (een complex koolhydraat) en heeft een veel lagere osmotische waarde dan een grote hoeveelheid losse glucosemoleculen. Door deze omzetting daalt de osmotische waarde in het blad weer, waardoor de cel beschermd wordt tegen de schadelijke effecten van een te hoge suikerconcentratie.