Hoe vervoeg je een werkwoord op -er in de passé composé?

De passé composé is de voltooid verleden tijd in het Frans. Je maakt deze tijd met twee delen: een hulpwerkwoord en een voltooid deelwoord.

1. Het hulpwerkwoord Je gebruikt meestal 'avoir' (hebben) als hulpwerkwoord. Soms gebruik je 'être' (zijn), vooral bij werkwoorden die een beweging aangeven (zoals 'aller' - gaan, 'venir' - komen, 'partir' - vertrekken).

Hier zijn de vervoegingen van 'avoir' en 'être' in de tegenwoordige tijd, die je nodig hebt als hulpwerkwoord:

Avoir (hebben):

• j'ai (ik heb)
• tu as (jij hebt)
• il/elle/on a (hij/zij/men heeft)
• nous avons (wij hebben)
• vous avez (jullie hebben)
• ils/elles ont (zij hebben)

Être (zijn):

• je suis (ik ben)
• tu es (jij bent)
• il/elle/on est (hij/zij/men is)
• nous sommes (wij zijn)
• vous êtes (jullie zijn)
• ils/elles sont (zij zijn)

2. Het voltooid deelwoord van werkwoorden op -er Voor regelmatige werkwoorden die eindigen op -er, zoals 'parler' (praten), is het heel makkelijk om het voltooid deelwoord te vormen:

• Je haalt de '-er' van het werkwoord af.
• Je plakt er een 'é' achter.

Dus van 'parler' wordt het voltooid deelwoord 'parlé'.

Voorbeeld van vervoeging in de passé composé: Laten we 'parler' (praten) vervoegen in de passé composé. Omdat 'parler' geen beweging aangeeft, gebruiken we 'avoir' als hulpwerkwoord.

Dit voorbeeld laat zien hoe je een regelmatig werkwoord op -er, zoals 'parler', in de passé composé vervoegt door het hulpwerkwoord 'avoir' te combineren met het voltooid deelwoord 'parlé'.