Hoe verliep de hereniging van Duitsland?

De hereniging van Duitsland, dat na de Tweede Wereldoorlog was verdeeld in de Bondsrepubliek Duitsland (BRD) in het westen en de Duitse Democratische Republiek (DDR) in het oosten, vond plaats na een cruciale periode van 1961 tot 1991.

Ostpolitik en erkenning van de DDR

• De BRD voerde onder bondskanselier Willy Brandt de 'Ostpolitik' in, gericht op het normaliseren van de relaties met Oost-Europa en de DDR.
• Een belangrijk moment was Brandts knieval in 1970 bij het monument voor de slachtoffers van de opstand in het getto van Warschau, wat symbool stond voor verzoening en schuld.
• In 1972 erkenden de BRD en de DDR elkaar als gelijkwaardige staten. De BRD bood ook economische steun aan de DDR, onder andere door politieke gevangenen vrij te kopen.
• Ondanks deze erkenning bleef het streven naar Duitse eenheid bestaan, maar de integratie in het Westen (Westbindung) had altijd prioriteit.

Verbeterde banden met het Westen

• Naast de verbetering van de relaties met het Oosten, versterkte de BRD ook de banden met het Westen.
• In 1984 herdenkten bondskanselier Helmut Kohl en de Franse president François Mitterrand gezamenlijk de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog in Verdun. Dit symbolische gebaar, waarbij ze hand in hand stonden, markeerde de verzoening tussen Frankrijk en Duitsland.

Nieuwe wind in het Oostblok

• Vanaf 1985 introduceerde Michail Gorbatsjov, de partijleider van de Sovjet-Unie, hervormingen: glasnost (openheid) en perestrojka (economische hervormingen).
• In 1988 liet Gorbatsjov de Brezjnev-doctrine los, wat betekende dat de Sovjet-Unie niet langer militair zou ingrijpen in Oost-Europese landen als het communisme daar bedreigd werd.
• Deze veranderingen leidden in 1989 tot machtsverschuivingen in landen als Polen en Hongarije, wat een "gat in het IJzeren Gordijn" veroorzaakte.
• De DDR bleef echter vasthouden aan haar oude beleid, ondanks groeiende ontevredenheid onder de bevolking.