Wat is resorptie en hoe vindt het plaats?

Resorptie is het proces waarbij verteringsproducten, zoals voedingsstoffen, vanuit de darmwand worden opgenomen in het bloed of de lymfe. Dit essentiële proces vindt voornamelijk plaats in de dunne darm.

De dunne darm is speciaal aangepast om resorptie zo efficiënt mogelijk te maken. Dit komt door de volgende structuren:

1. Darmplooien: Dit zijn grote vouwen in de darmwand die het oppervlak vergroten.
2. Darmvlokken (villi): Dit zijn kleine, vingerachtige uitsteeksels op de darmplooien, die het oppervlak nog verder vergroten.
3. Epitheelcellen met microvilli: De darmvlokken zijn bedekt met epitheelcellen, en deze cellen hebben op hun beurt weer minuscule uitsteekseltjes, de microvilli. Deze zorgen voor de grootste oppervlaktevergroting.

Al deze structuren samen zorgen voor een enorm groot oppervlak, wat cruciaal is voor de opname van voedingsstoffen. Bovendien is de dunne darm rijk doorbloed en heeft het veel lymfevaten, wat de opname verder bevordert.

De opname van voedingsstoffen gebeurt op verschillende manieren, afhankelijk van de stof:

• Actief transport: Hierbij worden stoffen actief door de darmwandcellen heen gepompt, zelfs tegen een concentratieverschil in. Dit proces kost energie. Voorbeelden hiervan zijn de opname van glucose en aminozuren.
• Diffusie: Sommige stoffen, zoals water en kleine vetzuren, kunnen passief door de darmwand heen bewegen van een plek met een hoge concentratie naar een plek met een lage concentratie. Dit kost geen energie.
• Osmose: Dit is een speciaal geval van diffusie, specifiek voor water, waarbij water beweegt om de concentratie van opgeloste stoffen aan beide zijden van de darmwand gelijk te maken.

Eenmaal opgenomen, gaan de meeste voedingsstoffen, zoals glucose, aminozuren, mineralen en wateroplosbare vitaminen, via de bloedvaten naar de lever. Vetten en vetoplosbare vitaminen worden echter opgenomen in de lymfevaten.