Waarom gebruik je niet altijd een 1:1 verhouding bij buffers?

Waarom gebruik je niet altijd een 1:1 verhouding bij buffers?

ScheikundeScheikunde

Waarom gebruik je niet altijd een 1:1 verhouding bij buffers?

Ik begrijp dat een 1:1 verhouding ideaal is voor buffers, maar waarom gebruik je niet altijd deze verhouding? En hoe weet ik wanneer ik een bufferberekening moet doen om de juiste verhouding te vinden, bijvoorbeeld als ik een specifieke pH wil bereiken die niet 7,40 is?

Antwoord van Ainstein

Een buffer is een oplossing die de pH stabiel houdt, zelfs als er zuur of base aan wordt toegevoegd. Dit gebeurt door een combinatie van een zwak zuur en zijn geconjugeerde base.

Hoewel een 1:1 verhouding tussen het zuur en de geconjugeerde base ideaal is, wordt deze niet altijd gebruikt. De reden hiervoor is dat je soms een specifieke pH wilt bereiken die afwijkt van de pH die een 1:1 verhouding zou geven (vaak rond de pKa-waarde van het zuur, bijvoorbeeld 7,40). Door de verhouding aan te passen, kun je de pH van de bufferoplossing veranderen. Je kunt verhoudingen gebruiken die variëren tussen 1 op 10 en 10 op 1. Als je bijvoorbeeld een pH wilt die lager of hoger is dan 7,40, moet je de verhouding tussen het zuur en de geconjugeerde base aanpassen.

Een voorbeeld van een zuur-basenpaar dat een buffer vormt, is azijnzuur (CH3COOH) en het acetaat-ion (CH3COO-), dat bijvoorbeeld afkomstig is van natriumacetaat. Azijnzuur is het zwakke zuur en het acetaat-ion is de geconjugeerde base. Natriumacetaat alleen kan niet als buffer functioneren zonder het azijnzuur, omdat je beide componenten nodig hebt om de pH stabiel te houden.

Je kunt zien dat er een bufferberekening nodig is wanneer je de verhouding tussen een zuur en zijn geconjugeerde base moet bepalen om een specifieke pH te bereiken. De stappen om dit te doen zijn:

  1. Bepaal de gewenste pH: Stel vast welke pH je wilt dat de bufferoplossing heeft.
  2. Zoek de pKa-waarde: Zoek de pKa-waarde van het zwakke zuur dat je gebruikt. Deze waarde is vaak te vinden in tabellen, zoals BINA-STABIL.
  3. Bereken de H3O+ concentratie: Gebruik de formule [H3O+]=10pH[\text{H}_3\text{O}^+] = 10^{-\text{pH}} om de concentratie van H3O+ te berekenen.
  4. Stel de evenwichtsbreuk op: Gebruik de evenwichtsbreuk voor het zuur en zijn geconjugeerde base om de verhouding tussen hun concentraties te vinden.
  5. Los de vergelijking op: Dit stelt je in staat om de benodigde concentraties van het zuur en de base te berekenen om de gewenste pH te bereiken.

Door deze stappen te volgen, kun je de juiste verhouding bepalen voor een bufferoplossing met een specifieke pH.

Wil je betere cijfers halen?
  • Extra uitleg en oefenen voor elk boek op school
  • Stel vragen en krijg direct antwoord
  • Video's, samenvattingen, oefenen, AI-tutor, woordjes leren en examentraining