- Elektrische stroom
- De verplaatsing van elektrische lading, meestal door elektronen, als gevolg van een spanningsverschil.
- Elektrische lading
- Een fysieke eigenschap van materie die een kracht veroorzaakt wanneer geplaatst in een elektromagnetisch veld.
- Proton
- Een subatomair deeltje met een positieve lading, gevonden in de kern van een atoom.
- Neutron
- Een subatomair deeltje zonder elektrische lading, gevonden in de kern van een atoom.
- Elektron
- Een subatomair deeltje met een negatieve lading, dat rond de kern van een atoom beweegt.
- Ion
- Een atoom of molecuul met een netto elektrische lading door het verlies of de winst van een of meer elektronen.
- Geleider
- Een materiaal dat elektrische stroom goed geleidt, zoals koper.
- Isolator
- Een materiaal dat elektrische stroom niet goed geleidt, zoals lucht of kunststof.
- Spanningsbron
- Een apparaat of systeem dat elektrische energie levert, zoals een batterij.
- Stroomkring
- Een gesloten pad waarlangs elektrische stroom kan vloeien.
- Coulomb
- De eenheid van elektrische lading in het SI-stelsel.
- Ampère
- De eenheid van elektrische stroomsterkte in het SI-stelsel.
- Elementaire lading
- De kleinste eenheid van elektrische lading, gelijk aan de lading van een proton of elektron.
- Vrij elektron
- Een elektron dat niet gebonden is aan een atoom en vrij kan bewegen door een geleider.
- Metaalrooster
- De structuur van een metaal waarin atomen op vaste posities zitten en vrije elektronen kunnen bewegen.