Wat was de Nederlandse Opstand?

De Nederlandse Opstand, ook wel bekend als de Tachtigjarige Oorlog, was een langdurig conflict dat begon in 1568 en duurde tot 1648. Het was een opstand van de Nederlanden tegen de Spaanse overheersing, met name tegen koning Filips II.

De belangrijkste oorzaken van de opstand waren:

• Verzet tegen centralisatie: De gewesten waren gewend aan hun eigen bestuur en verzetten zich tegen de pogingen van de Spaanse koningen om meer eenheid te creëren en overal dezelfde wetten en regels te laten gelden.
• Vervolging van protestanten: De katholieke Spaanse koningen vervolgden de protestanten, wat leidde tot veel onvrede.
• Hoge belastingen: De bewoners van de Nederlanden vonden de vaste belastingen die werden geheven te hoog.

Belangrijke gebeurtenissen tijdens de opstand waren onder andere de Beeldenstorm in 1566 en de daaropvolgende komst van Alva met zijn leger. Willem van Oranje leidde de opstandelingen en de watergeuzen veroverden vanaf zee veel steden, zoals Den Briel in 1572.

De opstand leidde tot de Unie van Utrecht in 1579 en uiteindelijk tot het afzetten van Filips II door de noordelijke gewesten in 1581. In 1588 vormden deze noordelijke gewesten de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, terwijl de zuidelijke Nederlanden trouw bleven aan Spanje. De soevereiniteit in de Republiek lag bij de afzonderlijke gewesten.

De vrede kwam uiteindelijk in 1648 met de Vrede van Münster, waarmee de noordelijke Nederlanden officieel een onafhankelijke staat werden.