Wat is een zelfstandig naamwoord?

Een zelfstandig naamwoord is een woord dat een persoon, dier, ding, plaats of een idee (een begrip) benoemt. Het zijn de 'namen' van alles om ons heen, zowel tastbaar als ontastbaar.

Je kunt zelfstandige naamwoorden op verschillende manieren herkennen:

• Het benoemt iets: Denk aan concrete zaken zoals 'tafel', 'hond', 'school', 'Abdullah' of abstracte begrippen zoals 'liefde', 'vrijheid', 'idee'.
• Je kunt er een lidwoord voor zetten: Voor de meeste zelfstandige naamwoorden kun je 'de', 'het' of 'een' plaatsen.
  • Voorbeelden: de jongen, het huis, een boek, de computer, het geluk.
• Je kunt het vaak in het meervoud zetten: De meeste zelfstandige naamwoorden hebben een enkelvouds- en een meervoudsvorm.
  • Voorbeelden: boek -> boeken, tafel -> tafels, idee -> ideeën.
• Het kan een eigennaam zijn: Dit zijn namen van specifieke personen, plaatsen, merken of dagen, en ze beginnen altijd met een hoofdletter.
  • Voorbeelden: Abdullah, Amsterdam, Coca-Cola, maandag.
• Het kan het onderwerp of lijdend voorwerp van een zin zijn: Zelfstandige naamwoorden vervullen vaak belangrijke rollen in de zinsbouw.

Voorbeeld in een zin: Neem de zin: "De jongen leest een spannend boek in de bibliotheek."

• jongen: Dit is een persoon. Je kunt er 'de' voor zetten ('de jongen') en het meervoud is 'jongens'. Dit is een zelfstandig naamwoord.
• boek: Dit is een ding. Je kunt er 'een' voor zetten ('een boek') en het meervoud is 'boeken'. Dit is een zelfstandig naamwoord.
• bibliotheek: Dit is een plaats/ding. Je kunt er 'de' voor zetten ('de bibliotheek') en het meervoud is 'bibliotheken'. Dit is een zelfstandig naamwoord.

Door deze kenmerken te gebruiken, kun je zelfstandige naamwoorden in zinnen herkennen.