Hoe werkt een oplaadbare batterij?

Een oplaadbare batterij, zoals een loodaccu, gebruikt geen zoutbrug, maar een elektrolyt. Dit is een zwavelzuuroplossing die de stroomkring sluit en ionen laat bewegen, vergelijkbaar met de functie van een zoutbrug.

Tijdens het ontladen (wanneer de accu stroom levert):

• Bij de minpool (lood, Pb) wordt lood omgezet in lood(II)sulfaat ($PbSO_4$).
• Bij de pluspool (loodoxide, $PbO_2$) wordt loodoxide ook omgezet in lood(II)sulfaat ($PbSO_4$).
• Beide elektroden raken dus bedekt met lood(II)sulfaat.

Tijdens het opladen:

• Er wordt een externe stroombron aangesloten.
• De reacties worden omgekeerd: het lood(II)sulfaat wordt weer omgezet naar lood (Pb) bij de minpool en loodoxide ($PbO_2$) bij de pluspool.
• De stoffen bij de elektroden gaan dus inderdaad terug naar hun oorspronkelijke vorm, zodat de accu opnieuw stroom kan leveren.

Bij een loodaccu zijn zowel de $SO_4^{2-}$ ionen als de $H^+$ ionen actief betrokken bij de reacties die plaatsvinden tijdens het ontladen en opladen; ze worden verbruikt en gevormd. Bij een 'normale' elektrochemische cel, zoals de Daniell cel, zijn $SO_4^{2-}$ ionen wel aanwezig in de oplossingen, maar ze reageren niet direct mee. Ze zijn er voornamelijk om de lading in de oplossing neutraal te houden, terwijl andere ionen de eigenlijke reactie uitvoeren.